dinsdag 27 september 2011

Hind versus Buma/Stemra

Via muziekfinancierderssite SellaBand sleepte Hind Laroussi (ESF 2008) in recordtijd 40.000 euro binnen voor het opnemen van haar album Crosspop, en vervolgens haalde ze ook nog eens 24.000 euro op voor de promotie ervan. Een onverwacht succesverhaal, zo lijkt, maar een klein jaar na de release worstelt de voormalig Idols-finaliste nog altijd met het aan de man brengen van de plaat.

‘Believers’, mensen die tien, twintig of meer euro beschikbaar stelden en daarmee behalve het album óók recht op een deel van de opbrengst kochten, vragen zich intussen op de site af wat er met hun geld gebeurd is. Hind en haar manager Eddie Tjon Fo wijzen met een beschuldigende vinger richting auteursrechtenorganisatie Buma/Stemra.

„Ik had een plan opgezet met diverse mediapartners om het nummer Don’t leave me behind als gratis download beschikbaar te stellen”, vertelt Tjon Fo. „Daarmee hadden we in één klap 5,5 miljoen mensen kunnen bereiken, die zo in elk geval allemaal kennis zouden nemen van Hinds nieuwe plaat. Maar Buma/Stemra rekende voor dat we dan vooraf zes cent moesten betalen voor elke potentiële download; 330.000 euro dus. Niet alleen heb ik dat niet paraat, ik heb natuurlijk ook zeker niet de garantie dat al die mensen ‘m ook daadwerkelijk zouden downloaden. Het was niet eens onwil van hun kant, de regels van Buma zijn gewoon nog altijd niet ingericht op andere vormen van muziekdistributie. Alles is er nog gericht op fysieke verkoop in de winkel. Artiesten die in het verleden zonder overleg wél zulke acties hebben opgezet, kregen vaak maanden later nog een gepeperde rekening.”


Buma/Stemra houdt er een andere lezing op na. Woordvoerder Bas Erlings: „Het enige wat ze voor die download-actie hoefden te doen, is ons een schriftelijk akkoord laten zien dat de auteurs van het nummer ermee instemden dat het gratis weggegeven werd. En dat waren in dit geval Hind zelf en haar producer Steve Power. Dat hebben we haar management ook netjes gemaild, we hebben ze er zelfs nog een keer aan herinnerd, maar we hebben geen reactie meer gekregen. Het is erg vreemd dat ze nu de schuld bij ons in de schoenen schuiven.”

Tjon Fo, gepikeerd: „Volkomen kolder, die reactie van Buma! Ik héb ze zo’n afstandsverklaring namens alle auteurs gegeven, nadat ik ze eerst vergeefs gevraagd had om een voorbeeld van hoe je die op moest zetten. En zelfs mét die verklaring had ik die zes cent moeten betalen.” Erlings weer: „We hebben alleen maar een mailtje van hem gehad met: ‘alle schrijvers zijn ermee akkoord, hoor’. Ja, dat is natuurlijk niet voldoende, dat willen we wel even zwart op wit van de auteurs.”

Erlings zet zijn punt kracht bij door een mailwisseling op te sturen, waaruit inderdaad blijkt dat Buma welwillend tegenover de promotie-actie stond en alleen aan Tjon Fo aangaf wat de voorwaarden zouden zijn. In welk kamp de bal daarna is blijven liggen, is minder duidelijk. Ondertussen is op Hinds blog op SellaBand een aardige discussie losgebarsten waaraan Erlings, Tjon Fo en diverse believers deelnemen. De verwarring is groot, mede omdat de werkwijze van het vorig jaar failliet verklaarde en inmiddels door een Duits management overgenomen SellaBand niet altijd even helder is.

Dat op Wikipedia per abuis staat dat Crosspop de gouden status heeft bereikt, helpt ook al niet. In feite heeft de plaat nauwelijks verkocht, aldus Tjon Fo. „Hij is alleen maar op acht in de hitlijsten binnengekomen vanwege die 987 believers die het album bij de release kregen, plus misschien nog een dikke 200 in de gewone verkoop. Bijna alle andere exemplaren zijn weer teruggestuurd door de winkeliers; opbrengsten voor de believers hebben we zeker nog niet.” (Sp!ts)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten