vrijdag 30 september 2011

Venraynaar Ramon Verkoeijen maakt kans op de Televizier Talent Award

Venraynaar en oud-medewerker van Omroep Venray Ramon Verkoeijen is genomineerd voor de Televizier Talent Award, een prijs voor veelbelovend televisietalent. Ramon 'De Stagiair' zoals zijn bijnaam luidt was dit jaar te zien in het BNN-programma 'De Klusjesmannen', waarin hij samen met Sander Lantinga allerlei vakantiebaantjes uittestte.

Ramon Verkoeijen moet het opnemen tegen Guus Meeuwis voor 'Ik hou van Holland' en 'jakhals' Erik Dijkstra uit 'De wereld draait door'.

De winnaars worden bekendgemaakt tijdens het Gouden Televizier-Ring Gala op 21 oktober in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. Dit wordt door de AVRO live uitgezonden op Nederland 1.

Edsilia Rombley neemt duet op met Ruth Jacott

Edsilia Rombley (ESF 1998-2007) en Ruth Jacott (ESF 1993) hebben samen een single opgenomen. Het nummer, 'Uit Het Oog, Niet Uit Mijn Hart' komt maandag 3 oktober uit.Het idee voor de single kwam van Edsilia. Zij werkte al enige tijd aan een nieuw album, en koesterde de wens een duet op te nemen.

De keuze voor Ruth Jacott was snel gemaakt: "Ik ken Ruth al jaren en we klikken heel goed. Ik bewonder ook haar werk, met name haar theatershows zijn altijd tot in de puntjes verzorgd. Ruth heeft mij altijd enorm geïnspireerd."

"Ik ben echt heel erg blij met het resultaat. Ruth en ik wilden dat het nummer zou knallen, en dat is volgens ons heel erg goed gelukt."'Uit Het Oog, Niet Uit Mijn Hart' is geschreven door Edsilia's echtgenoot/producer Tjeerd Oosterhuis en Jochum Fluitsma. De single is vanaf maandag te downloaden via iTunes.

donderdag 29 september 2011

Hiphop-producer en zangeres Sylvia Robinson (75) overleden

Hiphop-producer en zangeres Sylvia Robinson is donderdag 29 september 2011 op 75-jarige leeftijd overleden. Ze heeft de bijnaam ‘Mother Of Hiphop’, omdat ze de hiphopklassiekers Rapper’s Delight en The Message produceerde. Een woordvoerder van de familie van Sylvia Robinson meldt haar overlijden aan de Amerikaanse entertainmantsite S2S Magazine.Robinson (6 maart 1936) overleed aan hartfalen in het Meadowlands Hospital in Secaucus, New Jeysey. Ze was al zo’n vijf maanden erg ziek.

In 1979 kwam Robinson op het idee om een rapversie te maken van de Chic-hit Good Times. Het nummer werd uitgevoerd door The Suger Hill Gang, een groep rappers op het door Robinson opgerichte platenlabel Suger Hill Records.Rapper’s Delight werd de eerste raphit in de geschiedenis en zorgde ervoor dat het genre een groot publiek vond. Ook was het voor het eerst dat een bestaande compositie hergebruikt werd als basis voor een rapnummer; iets dat tot op de dag van vandaag gemeengoed is in de hiphopwereld.


Een ander belangrijk hiphopnummer dat Sylvia Robinson produceerde, was The Message van Grandmaster Flash & The Furious Five. Het nummer viel indertijd op vanwege het sociaal-politieke karakter van de teksten, iets dat tot dan toe ongebruikelijk was in hiphopplaten.

Voordat Robinson succes kreeg als producer en platenbaas, was ze actief als zangeres. In 1973 bracht ze onder de naam Sylvia haar grootste hit uit, het vroege disconummer Pillow Talk. De drumbeat van dat nummer is later gebruikt door Kate Bush (Running Up That Hill) en Fleetwood Mac (Big Love).


De vrouw die het samplen uitvond, werd later ook zelf regelmatig gesampled. Zo gebruikte Moby haar vocalen in zijn nummer Sunday (The Day Before Me Birthday) op zijn hitalbum 18 uit 2002.

Lys Assia wil opnieuw naar het Eurovisie Songfestival

Nadat ze voor Zwitserland 56 jaar geleden het allereerste Songfestival op haar naam schreef, wil Lys Assia voor de vierde keer deelnemen aan het Eurovisie Songfestival. Daarvoor doet ze een beroep aan de Duitse mister Grand Prix Ralph Siegel, die voor haar een nummer componeerde, en Jean-Paul Cara, die het lied van een Franse tekst voorzag. De titel van Lys Assia’s bijdrage is ‘C’était ma vie’.

In Zwitserland sluiten morgen (vrijdag 30 september 2011) de inschrijvingen voor de nationale voorronde af. Wie nog een kans op deelname aan de finale in december wil maken, moet zich haasten om zijn of haar inzending via internet op te laden. Dat deed ook de intussen 85-jarige Lys Assia.

De winnares van het allereerste Eurovisie Songfestival schreeuwt al sinds 2007 van de daken dat ze nog eens graag wil deelnemen aan het Festival. Het zou haar vierde deelname worden na haar zege in 1956, haar gedeelde achtste plaats in 1957 en haar zilveren medaille in 1958.
Om haar kansen op succes te vergroten, doet Lys Assia een beroep op de Duitser Ralph Siegel, de man achter ‘Ein bisschen Frieden’ voor Nicole (ESF 1982) en een paar tientallen andere succesvolle en minder succesvolle songfestivalbijdragen.

De tekst van ‘C’était ma vie’ werd geschreven door een andere oudgediende van het Eurovisie Songfestival Jean Paul Cara. Hij schreef  ‘L’oiseau et l’enfant’ voor de Portugese Marie Myriam (ESF 1977) . Met dit nummer won ze in 1977 voor Frankrijk het Eurovisie Songfestival. Dit was (voorlopig) voor het laatst dat Frankrijk het Eurovisie Songfestival won.

Steps covert ABBA

De Britse popgroep Steps is na tien jaar afwezigheid weer terug. Één van de redenen die het popkwintet geeft voor de breuk in 2001, is de relatie die Ian ‘H’ Watkins onderhield met Britney Spears en zijn verhouding met manager Tim Byrne. Dat blijkt uit de eerste uitzending van de vierdelige documentaire rondom Steps, die wordt uitgezonden op de Britse tv-zender Sky Living.Watkins raakte goed bevriend met Britney Spears toen Steps in 1999 haar voorprogramma verzorgde in de VS. De privileges van Watkins werden door andere groepsleden gezien als “divagedrag”.

De verhoudingen binnen de groep verergerden toen bleek dat Watkins een affaire had met Byrne, indertijd de manager van Steps. “Ik kon het niet geloven toen het ophield”, zegt Watkins over het einde van Steps tegen de BBC. “Ik dacht: ‘Ik zie jullie over een maand weer.’ Die maand werd tien jaar.”


Steps werd in 1997 opgericht door Byrne samen met songschrijvers Steve Crosby en Barry Upton, als vehikel voor diens liedje 5, 6, 7, 8. Toen het nummer een hit bleek, werd besloten het succes uit te bouwen met producer Pete Waterman, eerder verantwoordelijk voor hits van Rick Astley, Jason Donovan en Kylie Minogue.

Na drie studioalbums en zestien hitsingles (waarvan vijftien de Britse top 10 haalden en vijf de Nederlandse Top 40) nam Steps in 2001 afscheid. In oktober verschijnt het verzamelalbum The Ultimate Collection, met een cover van ABBA’s Dancing Queen als nieuwe opname.

dinsdag 27 september 2011

Hind versus Buma/Stemra

Via muziekfinancierderssite SellaBand sleepte Hind Laroussi (ESF 2008) in recordtijd 40.000 euro binnen voor het opnemen van haar album Crosspop, en vervolgens haalde ze ook nog eens 24.000 euro op voor de promotie ervan. Een onverwacht succesverhaal, zo lijkt, maar een klein jaar na de release worstelt de voormalig Idols-finaliste nog altijd met het aan de man brengen van de plaat.

‘Believers’, mensen die tien, twintig of meer euro beschikbaar stelden en daarmee behalve het album óók recht op een deel van de opbrengst kochten, vragen zich intussen op de site af wat er met hun geld gebeurd is. Hind en haar manager Eddie Tjon Fo wijzen met een beschuldigende vinger richting auteursrechtenorganisatie Buma/Stemra.

„Ik had een plan opgezet met diverse mediapartners om het nummer Don’t leave me behind als gratis download beschikbaar te stellen”, vertelt Tjon Fo. „Daarmee hadden we in één klap 5,5 miljoen mensen kunnen bereiken, die zo in elk geval allemaal kennis zouden nemen van Hinds nieuwe plaat. Maar Buma/Stemra rekende voor dat we dan vooraf zes cent moesten betalen voor elke potentiële download; 330.000 euro dus. Niet alleen heb ik dat niet paraat, ik heb natuurlijk ook zeker niet de garantie dat al die mensen ‘m ook daadwerkelijk zouden downloaden. Het was niet eens onwil van hun kant, de regels van Buma zijn gewoon nog altijd niet ingericht op andere vormen van muziekdistributie. Alles is er nog gericht op fysieke verkoop in de winkel. Artiesten die in het verleden zonder overleg wél zulke acties hebben opgezet, kregen vaak maanden later nog een gepeperde rekening.”


Buma/Stemra houdt er een andere lezing op na. Woordvoerder Bas Erlings: „Het enige wat ze voor die download-actie hoefden te doen, is ons een schriftelijk akkoord laten zien dat de auteurs van het nummer ermee instemden dat het gratis weggegeven werd. En dat waren in dit geval Hind zelf en haar producer Steve Power. Dat hebben we haar management ook netjes gemaild, we hebben ze er zelfs nog een keer aan herinnerd, maar we hebben geen reactie meer gekregen. Het is erg vreemd dat ze nu de schuld bij ons in de schoenen schuiven.”

Tjon Fo, gepikeerd: „Volkomen kolder, die reactie van Buma! Ik héb ze zo’n afstandsverklaring namens alle auteurs gegeven, nadat ik ze eerst vergeefs gevraagd had om een voorbeeld van hoe je die op moest zetten. En zelfs mét die verklaring had ik die zes cent moeten betalen.” Erlings weer: „We hebben alleen maar een mailtje van hem gehad met: ‘alle schrijvers zijn ermee akkoord, hoor’. Ja, dat is natuurlijk niet voldoende, dat willen we wel even zwart op wit van de auteurs.”

Erlings zet zijn punt kracht bij door een mailwisseling op te sturen, waaruit inderdaad blijkt dat Buma welwillend tegenover de promotie-actie stond en alleen aan Tjon Fo aangaf wat de voorwaarden zouden zijn. In welk kamp de bal daarna is blijven liggen, is minder duidelijk. Ondertussen is op Hinds blog op SellaBand een aardige discussie losgebarsten waaraan Erlings, Tjon Fo en diverse believers deelnemen. De verwarring is groot, mede omdat de werkwijze van het vorig jaar failliet verklaarde en inmiddels door een Duits management overgenomen SellaBand niet altijd even helder is.

Dat op Wikipedia per abuis staat dat Crosspop de gouden status heeft bereikt, helpt ook al niet. In feite heeft de plaat nauwelijks verkocht, aldus Tjon Fo. „Hij is alleen maar op acht in de hitlijsten binnengekomen vanwege die 987 believers die het album bij de release kregen, plus misschien nog een dikke 200 in de gewone verkoop. Bijna alle andere exemplaren zijn weer teruggestuurd door de winkeliers; opbrengsten voor de believers hebben we zeker nog niet.” (Sp!ts)

Freddy Quinn (80) zal nooit meer optreden

Vandaag dinsdag 27 september 2011 viert de Oostenrijkse zanger en entertainer Freddy Quinn (ESF 1956) zijn tachtigste verjaardag. Hij is sinds het overlijden van partner en manager Lilli Blessmann in januari 2008 niet meer in het openbaar verschenen.

Hij zal ook nooit meer optreden. Quinn wil ook niet dat men weet waar hij zich nu is. Ook mogen er geen foto's van hem gemaakt geworden. Het gaat hem momenteel goed. Zijn tachtigste verjaardag viert hij in kleine kring. Een groot feest zal dus niet plaatsvinden. Gasten zouden dan zo wie zo de halve wereld rond moeten reizen. In de buurt van Singapore of zo.

Quinn verliet Hamburg na de dood van Blessmann (89). Hij wilde niet eindigen zoals andere artiesten , zoals bijvoorbeeld de inmiddels overleden Peter Alexander.. Ook was hij de paparazzi beu. Fotografen stonden de hele dag bij het kerkhof om foto's te maken van een gebroken Freddy Quinn. Voor zijn huis in Hamburg zijn nog altijd fotografen te vinden.

Freddy Quinn reist erg veel. Meestal alleen. Quinn is geen prominent figuur meer. Het publiek hoeft daarom niet meer te rekenen op een optreden in zowel in hallen als op de televisie. De mensen moeten dit maar accepteren. Hij dankt zijn fans wel voor hun loyaliteit.

Freddy Quinn werd op 27 september 1931 geboren als Manfred Petz in Niederfladitz in Oostenrijk. Zijn moeder, Edith Nidl, was van beroep journaliste en zijn vader was een koopman van Ierse komaf. Freddy werd in het begin van de jaren vijftig als zanger ontdekt. In 1954 sloot Freddy een contract af met het platenlabel Polydor. Het zou echter nog twee jaar duren eer zijn eerste plaatje "Heimweh" uitkwam. "Heimweh" is de Duitse versie van "Memories are made of this" van Dean Martin. Van "Heimweh" gingen in Duitsland meer dan twee en een half miljoen exemplaren over de toonbank. Freddy werd opslag een begrip in de Duitstalige landen. "Heimweh" bereikte de gouden status . Ook "Heimatlos" uit 1957 was goed voor goud en er zouden er nog meer volgen voor Freddy Quinn.

Freddy was gedurende zijn hele carrière ook te bewonderen in films. In zijn eerste film "Canaris", uit 1954, speelde hij een bijrol. Eind jaren vijftig en in de jaren zestig was Freddy wel ieder jaar te zien in een film of musical. Voor zijn filmcarrière kreeg hij twee Bambi’s en De Goldene Leinwand. Freddy werd in zijn lange carrière ook onderscheiden met vele televisie- en platenonderscheidingen. Een Otto van het Duitse muziekblad Bravo kreeg Freddy in 1960, 1961, 1962, 1963, 1964 (zilver) en 1965 (brons). De Goldene Europa van de Europawelle Saar kreeg Freddy in 1972 uitgereikt. Van Radio Luxemburg kreeg Freddy talloze Leeuwen uitgereikt. In 1970 kreeg hij van RTL de Gouden Zendtoren, in 1972 de Gouden Mercator, in 1976 werd hij in Argentinië onderscheiden met de El Gaucho Award en ook in 1976 kreeg hij de Circus Oscar Honor Award. Als zanger van het Duitse volkslied ontving hij de Herman Löns Award, de hoogste onderscheiding voor de vertolking in dit genre.

Op 1 mei 1956 vond in de Großen Sendesaal van de Kölner Funkhauses de Duitse voorronde plaats voor het allereerste Eurovisie Songfestival, georganiseerd door de Nordwestdeutscher Rundfunk. De presentatie was in handen van Heinz Piper. Er waren twee winnaars daar er het eerste Eurovisiejaar ieder land twee liedjes inzond. Een vakjury maakte aan het einde van de uitzending de twee winnaars bekend, het waren Walter Andreas Schwarz met "Im Wartesaal zum großen Glück", waarvan hij zelf de tekst en muziek schreef, en Freddy Quinn met "So geht das jede Nacht", tekst en muziek van Peter Mösser en Lotar Olias. Van de overige tien deelnemers, waaronder Lys Assia (ESF 1956, 1957 en 1958), Margot Eskens (ESF 1966), Margot Hielscher (ESF 1957 en 1958) en Gerhard Wendland zijn de liedjes onbekend gebleven.

Op 24 mei 1956 vond in het Zwitserse Lugano het eerste Eurovisie Songfestival plaats waar zeven landen aan meededen. Ieder land zond twee liedjes in. Nederland werd vertegenwoordig door Jetty Paerl met "De vogels van Holland", een compositie van Annie M.G. Schmidt en Cor Lemaire, en Corry Brokken (ESF 1957 en 1958) met "Voorgoed voorbij", een compositie van Jelle de Vries. België werd vertegenwoordigd door Fud Leclerc (ESF 1958, 1960, 1962) met "Messieurs les noyés de la Seine" en Mony Marc met "Le plus beau jour de ma vie". Gastland Zwitserland werd vertegenwoordigd door Lys Assia. Zij zong beide Zwitserse liedjes, "Das alte Karussell", een compositie van Georg Benz Stahl, en "Refrain", een compositie van Geo Voumard en Emile Gardaz. Laatstgenoemd liedje won deze eerste editie van het Eurovisie Songfestival.

Freddy werkte na het Eurovisie Songfestival verder samen met de Lotar Olias. Hij wist tijdens zijn tournees vele zalen vol te krijgen, hij werd een wereldster, zelfs tot in Japan. Hij nam vervolgens zijn platen ook op in het Japans, waaronder zijn Eurovisiebijdrage "So geht das jede Nacht". Ook nam Freddy platen op in het Spaans, het Portugees en het Nederlands. In het Nederlands nam hij bijvoorbeeld "Heimatlos" als "Zonder thuis" op. Freddy nam een elpee op in het Zuid-Afrikaans, die waarschijnlijk zelfs vele echte fervente Freddy Quinn fans niet zullen hebben.

Het succes was groot voor Freddy maar desondanks wilde hij zijn eigen weg gaan zoeken. Freddy en Lotar Olias besloten uit elkaar te gaan. Commerciële successen waren niet meer het belangrijkste voor Freddy. Hij wilde een volksidool worden. Zij grote voorbeeld was Hans Alberts. Het repertoire van Freddy werd hiermee anders, van Heimat-titels (Duitse volksliedjes) tot zeemansrepertoire en van musical tot country.

In 1966 verraste hij vriend en vijand met "Hundert Mann und ein Befehl", een protestlied. Hiervan werden meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. De opvolger, "Eine Handvöll Reis", was ook een protestlied. Freddy wilde echter geen protestzanger worden. "Morgen beginnt die Welt" dat hij samen met orkestleider Bert Kaempfert, opnam deed dat imago dan ook snel weer verdwijnen. Hij werkte in die tijd met verschillende producenten, waaronder Peter Orloff en Leo Leandros, de vader van Vicky Leandros (ESF 1967 en 1972).

De Schlager was in die tijd in Nederland een ondergeschoven kindje. Harry Thomas, zoon van een Franse vader en een Nederlandse moeder, vond dat hier maar eens verandering in moest komen. Hij begon in juli 1973 met het organiseren van het Schlagerfestival. De eerste vond plaats in het Limburgse Geulle, later verhuisde het jaarlijkse Schlagerfestival naar de Rodahal in Kerkrade. In 1977 was Freddy er voor het eerst bij. Hij werd later ook de presentator van het festival omdat hij goed Nederlands sprak. Het presenteren van het Schlagerfestival bleef Freddy tot in de jaren tachtig doen, waarna hij de fakkel overdroeg aan een andere Duitse zanger, Dennie Christian (Bernd Althoff).

Freddy bouwde naast zijn zangcarrière ook een gedegen carrière op als bühnester. Toneelstukken met Freddy in de hoofdrol werden kassuccessen. In april 1979 bracht Freddy in de Britse hoofdstad Londen een stuk in het Engels. De Britse pers was laaiend enthousiast. Freddy ging met dat stuk op tournee in Australië, Canada, de Verenigde Staten, Zuid-Afrika en India.

Freddy maakte voor de televisie een serie uitzendingen rondom het circus. Hij hield veel van het circus, hij vond dat er een speciale atmosfeer hing. Hij was zelf een uitstekend acrobaat. Met gevaar voor eigen leven haalde hij de gevaarlijkste stunts uit, meters boven de grond. Op een touw, 40 meter boven de grond, maakte hij kopstanden op stoelen terwijl hij liedjes als "O mein Papa" en "Ja wir sind Artisten" zong. En dit alles zonder net én zonder verzekering daar geen enkele verzekeringsmaatschappij hem wilde verzekeren zonder het gebruik van netten.

Alles wat Freddy doet, doet hij met een hoge mate van perfectie. Hij spreekt een groot aantal talen en verkocht meer dan zestig miljoen platen. Maar één deed Freddy minder perfect. Terwijl hij een woning had in Zwitserland, waar hij keurig belasting betaalde, was Freddy de meeste tijd in Hamburg bij zijn vriendin en manager Lilli Blessmann, waar hij al meer dan achtenveertig jaar mee was verloofd (of zelfs mee was getrouwd). Freddy wist niet dat hij ook in Duitsland belasting moest betalen. Hij liep hierdoor een enorme belastingschuld op, welke eind 2004 900.000 euro bedroeg.

In november 2004 werd hij, in tranen, door de rechter in de Hamburgse rechtbank veroordeeld tot twee jaar voorwaardelijke gevangenisstraf en een boete van 150.000 euro. Als hij niet bekend had was zijn straf hoger opgelopen. De rechter zal ongetwijfeld rekening hebben gehouden met zijn inmiddels hoge leeftijd.

In januari 2008 overleed Lilli Blessmann op 89-jarige leeftijd.

maandag 26 september 2011

Blueslegende Harry Muskee (70) overleden

Blueslegende Harry Muskee is op 26 september 2011 overleden. Dat maakte goede bekende Johan Derksen maandagavond bekend in het programma VI Voetbal op RTL7.

Volgens Derksen was Muskee al enige tijd ziek. Muskee geboren op 10 juni 1941 in Assen ging op z'n vijftiende voor het eerst naar gitaarles. Op de mulo kwam hij in aanraking met jazz en dixieland. Met de broers Jaap en Henk Hilbrandie richtte hij de band The Mixtures op. Uit deze band kwam The Old Fashioned Jazz Group voort. De band speelde vooral op schoolfeesten in Assen.

Door onder meer de radiozender American Forces Network, voor Amerikaanse militairen die in het nabijgelegen Duitsland gelegerd waren, kwam Muskee in aanraking met bluesmuziek. Toen hij bij de platenzaak de elpee Live at Newport van John Lee Hooker aantrof, besloot hij dat hij deze muziek ook wilde gaan maken.

In 1961, toen Muskee 20 jaar oud was, overleed zijn moeder. Een jaar later stierf ook zijn grootmoeder. Niet lang daarna brak Muskee door met The Blizzards.

Na het uiteenvallen van Cuby + Blizzards toerde hij rond met formaties als Red White 'n Blue, de Harry Muskee Band, de Muskee Gang en Muskee. Uiteindelijk bleek de originele naam Cuby + Blizzards de meest pakkende te zijn en onder deze naam, bijgestaan door de Groninger gitarist Erwin Java, toert Muskee alweer vele jaren door binnen- en buitenland. Window of my eyes was één van hun hits.

Op initiatief van de Friese gedeputeerde Gerard van Klaveren werd in 1997 aan de Voorstreek te Grolloo een standbeeld van en voor Harry Muskee opgericht. In 2003 kreeg Muskee een lintje. Hij noemde deze onderscheiding een erkenning van de blues.

Daarnaast presenteerde hij muziekprogramma's voor Radio Drenthe en maakte hij voor diezelfde zender een studiereis door de zuidelijke staten van de Verenigde Staten, op zoek naar de wortels van de blues. Harry Muskee is 70 jaar geworden.

zaterdag 24 september 2011

Zangeres Vesta Williams (53) overleden

De Amerikaanse R&B-zangeres Vesta Williams is op donderdag 22 september 2011 overleden. Ze werd donderdagavond gevonden in een hotelkamer in een voorstad van Los Angeles. Het gaat vermoedelijk om een overdosis. Er zouden flessen van pillen op recept in de kamer zijn aangetroffen, aldus veiligheidsbronnen tegen entertainmentsite tmz.com.

Williams die op 1 december 1957 geboren werd als Mary Vesta Williams scoorde in de jaren tachtig  hits in de VS met onder meer Sweet sweet love, Once bitten twice shy en Congratulations. Once bitten twice shy bereikte in 1987 de elfde plaats in de Nederlandse Top 40. En stond er acht weken in. Het was haar enige hit in Nederland.
 
Vesta Williams is 53 jaar geworden.

vrijdag 23 september 2011

Dana doet opnieuw een gooi naar Ierse presidentschap

De allereerste Ierse winnares van het Eurovisie Songfestival, Dana Rosemary Scallon (ESF 1970) dingt weer mee naar het presidentschap van Ierland.
 
Het is namelijk al de tweede poging die ze onderneemt nadat ze op een derde plaats eindigde tijdens de verkiezingen in 1997. In 1999 was ze al lid van het Europees parlement en sindsdien is ze actief in de politiek. 
 
Dana die op 30 augustus 1951 werd geboren als Rosemary Brown won in 1970 met het nummer ‘All kinds of everything’ in Amsterdam het Eurovisie Songfestival. Ze was toen pas 17 jaar oud. Dana had verder hits als 'Fairytale' en 'I love how you love me'. Haar kerstnummer 'It's gonna be a cold cold christmas' groeide uit tot een evergreen.

donderdag 22 september 2011

Zanger Jürgen Marcus komt naar Venray

De Duitse zanger Jürgen Marcus (ESF 1976, Duitse voorronde 1975-1982) komt naar Venray voor een optreden. Hij zal deze verzorgen tijdens het driedaagse Oktoberfest, welke op 4,5 en 6 november zal worden gehouden.

Plaats van handeling is het voormalige St. Annaterrein aan de Noordsingel in Venray. Hier zal een grote tent in Duitse stijl komen te staan. Jürgen Marcus zal op zaterdagavond 5 november optreden. Op vrijdagavond 4 november is onder andere Dennie Christian van de partij.

Jürgen Marcus werd geboren op 6 juni 1948 in Herne als Jürgen Beumer.Hij studeerde af als monteur. Hij begon op te treden in beatbands in zijn thuisstad. In 1967 won hij het Europafestival in Brussel. In 1968 en 1969 was hij succesvol bij het beatfestival van Recklinghausen. Ook in 1969 speelde hij de rol van Claude in de Duitse versie van de musical "Hair".

In 1970 nam producent Jack White (oud PSV voetballer Horst Nußbaum) de knappe blonde zanger onder zijn vleugels. Hij bracht een eerste single uit "Nur du" (El Condor Pasa). Daarop volgden "Du bist mein ganzes Leben" en "Nur Liebe zählt". Zijn bekendste liedje komt uit 1972, "Eine neue Liebe ist wie ein neues Leben" dat 15 weken lang in de Duitse top 10 stond. Hij kwam regelmatig op de televisie.

Jürgen Marcus deed in 1975 mee aan de Duitse voorronde met het lied "Ein Lied zieht hinaus in die Welt". Hij werd hiermee negende op vijftien deelnemers. Een jaar later deed hij voor het Groot-Hertogdom Luxemburg mee aan het Eurovisie Songfestival met het Franstalige nummer "Chanson pour ceux qui s'aiment". Dit lied lijkt als twee druppels water op "Ein Lied zieht hinaus in die Welt". Zijn geboorteland Duitsland zag zijn uitstapje naar Luxemburg niet zitten. Hij kreeg derhalve ook geen punten van Duitsland. Jürgen Marcus werd uiteindelijk veertiende op achttien deelnemers. Het festival werd toen in Den Haag , Nederland gehouden. In 1982 deed Jürgen Marcus nogmaals mee aan de Duitse voorronde voor het Eurovisie Songfestival met "Ich würde gerne bei dir sein" eindigde hij op de vijfde plaats.

Bij Jack White bracht hij 23 singles en verschillende albums uit tot hij in 1979 bij hem wegging. In de jaren 80 bracht hij nog liedjes uit, meestal covers maar echt succes had hij er niet meer mee.Hij kwam in het nieuws met geruchten over zijn seksuele geaardheid dat hij toen nog ontkende.

 In 1998 deed hij met "Mach's gut bis zum nächsten Leben" mee aan de Grand Prix des Schlagers, hij werd zesde. In augustus 2004 verscheen zijn comeback-album "Ich glaub an die Welt". Op 13 juni 2008 verscheen het album "Für immer" geproduceerd door Schlagerlegende Christian Bruhn. Het allereerste kerstalbum "Tausend Lichter, tausend Kerzen" van Jürgen Marcus verscheen op 20 oktober 2006. De zanger nam ook platen op in het Nederlands.

Hij stond in totaal vijf keer in de Nederlandse Top 40. In 1972 met "Eine neue Liebe is wie ein neues Leben" (nummer zeven), in 1973 met "Ein festival der Liebe" (nummer acht), in 1974 met "Irgendwann kommt jeder mal nach San Francisco" (nummer 29), 1975 met " Ein lied zieht hinaus in die Welt" (nummer 16) en tot slot in 1976 met "Komm mit aus der Sonneseite der Strasse" (nummer 21).

Op 5 augustus verscheen zijn nieuwe CD-single "Ich schau in mein Herz" bij OSNATION Records waar hij sinds kort onder contract staat. Zijn nieuwe album volgt deze maand september.

Kaarten voor dit Oktoberfest zijn onder meer te bestellen bij Café De Uitmarkt en De Klokkenluider in Venray en via de Free Record Shop en vanLeest alsmede de Plusmarkt in Venray.

woensdag 21 september 2011

Leden R.E.M. gaan ieder hun eigen weg

De Amerikaanse band R.E.M. houdt het voor gezien. Na een carrière van ruim dertig jaar gaan Michael Stipe, Mike Mills en Peter Buck ieder hun eigen weg. “Als R.E.M., en als levenslange vrienden en samenzweerders, hebben we besloten om er een punt achter te zetten”, is er te lezen in een statement op de website van R.E.M.“We stappen eruit met een groots gevoel van dankbaarheid en van verbazing over wat we allemaal bereikt hebben”, vervolgt de band. “Aan eenieder die ooit geraakt is door onze muziek, onze welgemeende dank voor het luisteren.”

R.E.M. werd in 1980 opgericht door Stipe, Mills, Buck en drummer Bill Berry, die al in 1997 stopte. In totaal bracht R.E.M. vijftien albums uit, waarvan er in totaal zo’n zeventig miljoen exemplaren zijn verkocht. De laatste is het dit jaar verschenen Collapse Into Now.

Al sinds het debuutalbum Murmur uit 1983 was R.E.M. een band die positieve kritieken zaaide met zijn platen. Toen de band in 1988 zijn eerste album uitbracht voor Warner Bros. Music, het uiterst succesvolle Green, wist R.E.M. ook het grote publiek te bereiken met singles als Stand en Orange Crush.

Pas met de albums Out Of Time (1991) en Automatic For The People (1992) werden de leden van R.E.M. heuse supersterren. Singles als Losing My Religion, Shiny Happy People, Everybody Hurts, Man On The Moon en Nightswimming zijn de meest bekende nummers van R.E.M. en groeiden uit tot popklassiekers.

Adele taboe in pianowinkel

Een pianowinkel in de Ierse hoofdstad Dublin verbiedt het haar klanten om nog langer liedjes van Adele te spelen. Dit omdat de kabinetsmedewerkers haar muziek niet langer kunnen aanhoren. Vooral Someone Like You wordt veel gespeeld.Dat meldt de Britse krant The Independent.

De eigenaar van de pianowinkel heeft een bordje voor het raam gezet met daarop de tekst “Strictly NO Adele”. Het verbod geldt overigens niet enkel voor het repertoire van Adele, maar ook voor Für Elise van Beethoven en alles van filmcomponist Michael Nyman.

Een medewerker van de pianowinkel Opus II noemt Someone Like You van Adele “het piano-equivalent van Stairway To Heaven”, het beroemdste nummer van Led Zeppelin. Someone Like You is de enige Amerikaanse nummer 1-hit ooit met enkel vocalen en pianobegeleiding.

Coldplay komt weer naar Nederland

Coldplay is eind dit jaar weer in Nederland te vinden. De heren verzorgen op zaterdag 17 december een concert in Rotterdam. Dat maakte concertorganisator Mojo maandag bekend. de Britse band was dit jaar een van de hoofdacts tijdens Pinkpop.


De nieuwe plaat van Coldplay, Mylo Xyloto, verschijnt volgende maand. Een aantal nummers van dat album bracht de band al tijdens Pinkpop ten gehore. Het festivalpubliek maakte kennis met onder meer Hurts Like Heaven, Major Minus en Charlie Brown. Op Mylo Xyloto, dat vanaf 21 oktober te koop is, staat bovendien een duet met Rihanna.



De voorverkoop voor het concert van Coldplay in Ahoy gaat vrijdagochtend van start. De band, die momenteel door de Verenigde Staten toert, kondigde maandag een Europese tournee aan. Eind dit jaar staan ook concerten in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, België en Duitsland op de agenda.